God Schittert door Afwezigheid

Al eeuwenlang vragen mensen zich af wie ze zijn en waar ze bij horen. Zo ook Erik Fransman een wereldse, atheïstische, geassimileerde Nederlandse Jood. In de openingsscènes van de film beantwoordt Erik de vraag: “Ben je Joods?” met een volmondig ja. Het antwoord op “Voel je je Joods?” blijkt daarentegen een lastiger kwestie. Na even twijfelen beantwoordt hij ook deze vraag met een ja. Maar waar dit gevoel precies vandaan komt? Dat ligt ingewikkelder! De film volgt Erik zijn zoektocht waarin hij op relativerende wijze op zoek gaat naar zijn identiteit maar ook de confrontatie aangaat met zijn weerzin tegen religie.

Erik duikt in zijn familiegeschiedenis. En dus ontkomt hij er niet aan zich te verdiepen in hun veelal onbesproken oorlogsverleden. Ook staat hij stil bij het eerste afspraakje van zijn grootouders nog van voor de oorlog. Daarnaast stelt hij zijn familieleden prangende vragen om zo dichter bij de kern van zijn joodse gevoel te komen. Hoe kan zijn oom Rob met zijn gezin religieuze tradities omarmen terwijl ze zelf seculier zijn? Waarom heeft oom Joost daarentegen zijn hele leven geprobeerd, zijn Joods-zijn te verbergen? Voor hem blijkt de film van Erik een kantelpunt: “het mag wel eens klaar zijn met mijn eindeloze onderduiken”. Zijn nicht Vivian, die na een periode in Israël te hebben gewoond haar joods-zijn volledig heeft omarmd, draait de rollen om en confronteert Erik door het stellen van kritische wedervragen: “Waar ben je nou eigenlijk zo bang voor?”

Al deze ontmoetingen inspireren Erik om zijn weerzin onder ogen te komen en nog een stap verder te gaan. Voor het eerst maakt hij een reis naar het Beloofde Land. Hier vraagt hij toevallige passanten om raad en gaat hij de confrontatie aan met zichzelf en zijn verleden. Eenmaal terug in de straten van Amsterdam heeft Erik eindelijk ruimte voor reflectie. Is zijn zoektocht voldoende geweest om een antwoord te vinden op zijn vraag?